Ευγενία Λαμπέτσου,
Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος
Συγγνώμη, συνάδελφοι… θα παρακολουθούμε για πολύ καιρό ακόμη αυτό το θέατρο του παραλόγου; Πραγματικά απορώ.. δεν θίγεται κανενός μας η αξιοπρέπεια;; Έχουμε ακούσει πολλά κατά καιρούς και από διάφορους υπουργούς. Ούτε τώρα θα απαντήσουμε στον υπερ-υπουργό πολιτικής προστασίας, αυτή τη φορά, που με παρρησία μας εξήγησε ότι μετά από 50 χρόνια προσπαθειών (!!) επιτέλους μπαίνουμε στα δάση να κάνουμε αντιπυρικές ζώνες;
Θα το κάνουμε με αυταπάρνηση, λέει.. πρόκειται για ένα ταμπού ότι τα δάση πρέπει να είναι ανέπαφα και να μην μπορεί κανείς να περάσει, να μπει ή να λειτουργήσει μέσα σε αυτά, είναι μια εθνική μάχη, μια πατριωτική μάχη, θα δείξουμε ότι αγαπάμε την χώρα μας..
Πραγματικά είναι σαν ν’ ακούω το ιππικό να έρχεται!!
Ε Λ Ε Ο Σ!!!!
Πώς να διαχειριστεί κανείς τόσες ανακρίβειες, ψέματα, επικοινωνιακά τεχνάσματα και υποκριτικούς συναισθηματισμούς;
Εκτός του ότι ούτως ή άλλως προβλέπεται ο καθαρισμός της βλάστησης κάτω από τις γραμμές μεταφοράς ρεύματος, μπορεί να του πει κάποιος ότι πατριωτική μάχη θα ήταν να αναλάβει το πολιτικό κόστος να προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, διότι το επιστημονικό προσωπικό της χώρας, οι διεθνείς πρακτικές, τα στατιστικά στοιχεία και τα τραυματικά γεγονότα που έχουμε ζήσει, καταδεικνύουν ότι εφαρμόζουμε επικίνδυνα λανθασμένες πολιτικές; Θα του υπενθυμίσει κανείς ότι εμείς μέσα στα δάση μπαίνουμε καθημερινά κι ότι αν δεν μπορεί να περάσει από κάποια, είναι γιατί δεν έχουμε προσωπικό, αυτοκίνητα και πιστώσεις για να τα διαχειριστούμε όπως πολύ καλά γνωρίζουμε; Θα του εξηγήσουμε ότι αν αγαπάμε την χώρα μας βρίσκουμε τρόπους να κρατήσουμε τον κόσμο στα βουνά και στα χωριά κι ενισχύουμε την υπηρεσία που το δάσος είναι ο φυσικός της χώρος; Θα τον ενημερώσουμε για τα πορίσματα και τον ενιαίο φορέα δασοπροστασίας;
Δεν θα αναλύσω περαιτέρω το θέμα της δασοπυρόσβεσης, το έχουν κάνει πολλάκις συνάδελφοι περισσότερο ειδικευμένοι κι έμπειροι από μένα. Καθηγητές, ερευνητές, διδάκτορες και κάποιοι από εκείνους τους αξιοσέβαστους «παλιούς» που έχουν ιδία πείρα. Απέτυχε το σύστημα, ξανά και ξανά και κανείς δεν αναλαμβάνει σοβαρές πρωτοβουλίες να το διορθώσει. Δεν πρόκειται για μια αέναη και στείρα συντεχνιακή αντιπαράθεση δασικών και πυροσβεστών, όπως αρέσκονται να λένε. Φαντάζομαι πως κανείς από τους δυο μας δεν θέλει να χάνει τα καλοκαίρια του.. έχει σημασία όμως; Έχει σημασία τι θέλουμε ή τι οφείλουμε να κάνουμε για να λειτουργήσει επιτέλους αυτό το κράτος με σοβαρότητα κι επαγγελματισμό;
Δεν αρκεί ο κόπος των πυροσβεστών, η δική μας καλή θέληση ή οι φιλικές σχέσεις που μπορεί να υπάρχουν μεταξύ μας, στην επαρχία κυρίως, όταν οι πολιτικές πυροπροστασίας στηρίζονται σε εντελώς λανθασμένες βάσεις κι επιλέγουν να κάνουν απλώς μπαλώματα με αποσπασματικές διατάξεις.
Μεγάλα λόγια, εντυπωσιακοί όροι, βεβιασμένες ενέργειες, απουσία πραγματικής ευθύνης, προχειρότητα, κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, παντελής έλλειψη λογοδοσίας. Κι όλα αυτά μετά από την Ζαχάρω, το Μάτι, την Βαρυμπόμπη, την Εύβοια, τον Έβρο.. πόσα πολύτιμα δάση δηλαδή πρέπει να καούν ακόμη για να πάρουμε το μάθημά μας; Πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν και πόσες περιουσίες να καταστραφούν;
Επί 25 χρόνια ακολουθούμε ένα μοντέλο που εμμονικά διατηρούμε και βολικά δικαιολογούμε με τον αγαπημένο μπαμπούλα της κλιματικής κρίσης, που δεν είναι τόσο καινούριος όσο νομίζουμε. Τον χρησιμοποίησαν στην Ηλεία, στο Μάτι, στον Έβρο.. και θα τον χρησιμοποιήσουν πολλές φορές ακόμη. Το θέμα βέβαια είναι, είτε με κλιματική κρίση, είτε χωρίς κλιματική κρίση, εάν και κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα, όπως οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες.. απ’ ότι φαίνεται, δεν είμαστε.
Εν τω μεταξύ, ενώ επιβάλλεται να ληφθούν γενναίες αποφάσεις, μας εμπλέκουν στην καταστολή χωρίς ουσιαστικές θεσμικές αλλαγές. Πόσο καλογραμμένη κι ευρηματική η 3η παράγραφος του άρθρου 35 του ν. 5075/2023.
«Έργο των Υποστηρικτικών Ομάδων είναι, μέσω της εξειδικευμένης τεχνογνωσίας τους, η αποτύπωση της περιμέτρου της πυρκαγιάς που βρίσκεται σε εξέλιξη σε χαρτογραφικό υλικό, με ταυτόχρονη καταγραφή και αποτύπωση των πυροσβεστικών μέσων που επιχειρούν στην περίμετρό της, η εκτίμηση της τρέχουσας και αναμενόμενης συμπεριφοράς της με αναφορά στη μορφολογία του εδάφους, την καύσιμη δασική ύλη, τις επικρατούσες και προβλεπόμενες καιρικές συνθήκες και η διατύπωση προτάσεων προς τον εκάστοτε συντονιστή του πυροσβεστικού έργου, για τον περιορισμό της πυρκαγιάς, με ασφαλή τρόπο και με πλήρη αξιοποίηση των διαθέσιμων μέσων. Η διαδικασία αυτή μπορεί να επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα αναλόγως της εξέλιξης του φαινόμενου.»
Δηλαδή αν τα κάνει αυτά η υποστηρικτική ομάδα, ο συντονιστής του πυροσβεστικού έργου τι θα κάνει ακριβώς;;; Πολύ βολικό είναι η αλήθεια. Πέτυχε η κατάσβεση; Εύγε στους ήρωες της Πολιτικής Προστασίας-Πυροσβέστες!! Δεν πέτυχε η κατάσβεση;; Η ομάδα υποστήριξης έφταιγε που δεν εκτίμησε ορθά την κατάσταση.
Με το ίδιο σκεπτικό μετάθεσης των ευθυνών, προς τους πολίτες αυτή την φορά, εξέδωσαν έναν προχειροφτιαγμένο κανονισμό πυροπροστασίας και με την ίδια τακτική γενίκευσης και δήθεν πρόληψης ζητάνε αποψίλωση της βλάστησης σε ζώνες πλάτους 100 μέτρων (!) γύρω από όλα τα στρατόπεδα, ακόμη και γύρω από εγκαταλελειμμένα φυλάκια!
Ίσως τελικά η μόνη λύση είναι να τα κόψουμε όλα!! Έτσι κι εμείς δεν θα κινδυνεύουμε να καούμε κι εκείνοι δεν θα κινδυνεύουν να λογοδοτήσουν! Βέβαια θα χάσουμε έναν πολύτιμο σύμμαχο κατά της κλιματικής κρίσης, όπως είναι τα δασικά οικοσυστήματα, αλλά τουλάχιστον εκείνοι δεν θα χάσουν τις θέσεις τους!!!
ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ…
(Θα ήθελα να τονίσω για όσους αναγνώστες δεν είναι δασικοί, ότι κανείς δεν στρέφεται ενάντια στους πυροσβέστες που εκτελούν εντολές και προσπαθούν να κάνουν την δουλειά τους, αλλά ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζονται. Αυτή η κριτική εκ μέρους των δασικών δεν πηγάζει από κάποια εφηβική ή κομματική αντίδραση, αλλά από στέρεα επιστημονική γνώση και συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία.)
