Από τις αρχές του 1900, ο John Moses Browning είχε ένα συμβόλαιο με τη βελγική FN. Ο διακανονισμός επέτρεπε στους Βέλγους να παράγουν όπλα βασισμένα στις πατέντες του και να τα πωλούν στην Ευρώπη και άλλες γεωγραφικές περιοχές. Εξαίρεση αποτελούσε η Βόρεια Αμερική, όπου ο εφευρέτης είχε συνήθως αντίστοιχες συμφωνίες με την Colt ή τη Winchester. Σε αυτή τη βάση η FN κατασκεύαζε το μοντέλο FN 1905 και η Colt σχεδόν πανομοιότυπο πιστόλι “τσέπης”. Τέτοια μικρού μεγέθους πυροβόλα είχαν ζήτηση μεταξύ των καθώς πρέπει κυρίων του προηγούμενου αιώνα γιατί επέτρεπαν στον κάτοχο να έχει μια στοιχειώδη αυτοπροστασία, χωρίς να προκαλεί.
Ένα μικρό πρόβλημα
Στην εποχή που ο Browning σχεδίαζε το πιστόλι τσέπης, δεν υπήρχε πυρομαχικό με τις κατάλληλες διαστάσεις. Τα περισσότερα φυσίγγια μικρού μεγέθους ήταν φτιαγμένα για περίστροφα ή πυροδοτούνταν με περιφερειακή πυροδότηση. Σε κάθε περίπτωση, ήταν αδύνατο να λειτουργήσουν αξιόπιστα μέσα από ένα γεμιστήρα πιστολιού.
Ο σχεδιαστής δημιούργησε (όπως θα έκανε και αργότερα με τα .380 και .45ACP) ένα νέο φυσίγγιο ειδικά για το σκοπό. Το βάφτισε .25 ACP (μετρικά προσδιορίζεται ως 6,35Χ16mm). Από πλευράς δύναμης βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με το .22LR, όμως η έλλειψη περιφερειακού δακτυλίου στον κάλυκα και η χρήση καψυλίου κεντρικής πυροδότησης το καθιστά πολύ πιο αξιόπιστο. Ταίριαζε τέλεια στις μικρές διαστάσεις του FN 1905.
Η εποχή του Saive
Το πιστόλι του Browning φτιαχνόταν από το 1906 ως το 1959. Ο προστατευόμενος του αμερικανού μηχανικός Dieudonné Saive ξεκίνησε την καριέρα του στην Fabrique National το 1906 και τελειοποίησε πολλά από τα αρχικά σχέδια του μέντορα του. Έμεινε γνωστός για το Hipower (GP-35) και το τουφέκι FAL. To 1926 εργαζόταν πάνω σε ένα απλοποιημένο μοντέλο του πιστολιού 6.35mm. Απαλείφοντας την ασφάλεια λαβής του σχεδίου του Browning, αλλά διατηρώντας το σύστημα λειτουργίας με απλή οπισθοδρόμηση και την πυροδότηση χωρίς επικρουστήρα, κατέληξε σε ένα φθηνότερο να παραχθεί όπλο.
Ο γεμιστήρας χωρούσε έξι φυσίγγια και απελευθερωνόταν από ένα μάνταλο στη βάση της λαβής. Μια ασφάλεια στην αριστερή πλευρά του κορμού κλείδωνε τη σκανδάλη για ασφαλή μεταφορά. Το πίσω μέρος του εικρουστήρα εξείχε από το κλείστρο όταν ο μηχανισμός ήταν οπλισμένος, ειδοποιώντας το χειριστή για την κατάσταση του όπλου. Ως ένα πρόσθετο επιπεδο ασφάλειας, ο μηχανισμός πυροδότησης αδρανοποιείται όταν αφαιρεθεί ο γεμιστήρας.
Τα σκοπευτικά ήταν υποτυπώδη και το όπλο προοριζόταν για ενστικτώδεις βολές σε αποστάσεις αναπνοής.
Μπήκε σε παραγωγή ως μοντέλο FN 1931, αλλά ουδείς το αποκάλεσε ποτέ με αυτό τον τύπο. Το εργοστάσιο το προωθούσε ως “πιστόλι Browning Baby”, παρόλο που την εποχή εκείνη ο John Browning ήταν ήδη νεκρός και δεν είχε λάβει μέρος στην ανάπτυξη του. Το ίδιο επανέλαβαν τέσσερα χρόνια αργότερα και με το GP-35, εκμεταλλευόμενοι την αίγλη του Αμερικανού και στερώντας την αναγνώριση από τον Saive.
Το όνομα “Baby” ήταν απόλυτα δικαιολογημένο γιατί με διαστάσεις 104mmX70mm και βάρος 280 γραμμαρίων, μπορούσε να κρυφτεί σχεδόν παντού. Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου αρκετοί πράκτορες το μετέφεραν εντός ενός πακέτου τσιγάρων, χωρίς να προκαλούν υποψίες!
Υψηλή ποιότητα και αντοχή
Το “Baby” Brownning διέφερε από άλλα πιστόλια τσέπης για ένασημαντικό λόγο. Σε αντίθεση με τα φθηνά όπλα που παράγονταν στην Ισπανία ή τη Γερμανία την ίδια εποχή, ήταν μια ποιοτική και προσεγμένη κατασκευή. Ο κορμός και το κλείστερο φτιάχνονταν από μασίφ ατσάλι με μηχανουργική επεξεργασία σε τόρνους. Το γυάλισμα των μετάλλων, οι ανοχές του μηχανισμού, το ταίριασμα των επιμέρους απάρτιων ήταν άψογα. Δεν είναι παράξενο που υποδείγματα 60 ή 70 ετών λειτουργούν τέλεια ακόμη και σήμερα.
Αρχικά η FN διέθετε μόνο μια έκδοση με μαύρη βαφή αλάτων και μαύρα πλαστικά πλακίδια. Ανάλογα με την αγορά για την οποία προορίζονταν, σημαίνονταν ως “FN” ή “BROWNING”. Σύντομα άρχισαν να λαμβάνουν ειδικές παραγγελία για διακοσμημένα πιστόλια με χαρακτικά μοτίβα και πολύτιμα μέταλλα.
Για πρακτικούς λόγους που έχουν να κάνουν με την προστασία από τον ιδρώτα, άρχισε να παράγεται και μια επινικελωμένη έκδοση. Το γυαλιστερό χρώμα του μετάλλου στα όπλα εκείνα συχνά συνδυαζόταν με λαβές από πέρλα ή λευκό κέρατο.
Η παραγωγή συνεχίστηκε στην FN μέχρι το 1979. Κάνοντας χρήση νεώτερης τεχνολογίας, κατασκεύασαν και μία έκδοση με σκελετό από ντουραλουμίνιο. Το ονόμασαν “Light Από μια άλλη εποχή weight” (ελαφρού βάρους) γιατί το υλικό του σκελετού μείωνε ακόμη περισσότερο το μικρό βάρος.
Από μια άλλη εποχή
Κριτική εξέταση του “Baby” μας μεταφέρει σε ένα κόσμο πολύ διαφορετικό. Άνθρωποι που κυκλοφορούσαν καθημερινά με κοστούμια, γιλέκα και πανωφόρια, μετέφεραν πάνω τους ένα διακριτικό μέσο προστασίας. Φτιαγμένο πριν τους υπολογιστές CAD και τους τόρνους CNC, είναι ένα δείγμα ανθρώπινης ευφυίας και μινιμαλιστικής ευρυματικότας.
Με τα δικά μας μέτρα, ένα τέτοιο όπλο είναι πολύ αδύναμο, θα λέγαμε ακόμη και υπερβολικά μικρό για να το χειριστεί κάποιος με ευχέρεια. Αλλά ακόμη και εντός αυτών των παραμέτρων, παραμένει εμβληματικό ως σύλληψη αλλά και ποιότητα εκτέλεσης.
www.bankingnews.gr
