Εκτός του ότι θα πρέπει ο τόπος που ψαρεύουμε να κρατάει ψάρια, υπάρχουν και κάποια «τεχνάσματα» στο υποβρύχιο κυνήγι για καλύτερα αποτελέσματα.
Ένα πολύ καλό τέχνασμα είναι η παραγωγή ήχου, που δημιουργείται όταν χρησιμοποιήσουμε τον εγκλωβισμένο αέρα στον φάρυγγα. Ο ήχος αυτός κινεί την περιέργεια πολλών θηραμάτων. Η απελευθέρωση μίας – δύο φυσαλίδων επίσης είναι ένα πολύ ωραίο κόλπο, διότι η λάμψη που δημιουργεί η κίνηση της φυσαλίδας στο νερό διεγείρει το κυνηγετικό ένστικτο των ψαριών. Επίσης, το ελαφρύ σκάλισμα της άμμου που δημιουργεί μια μικρή θολούρα μπορεί να συμβάλει ώστε το ψάρι να πλησιάσει.
Ένα καχύποπτο λαβράκι μπορούμε να το φέρουμε σε απόσταση βολής με την απελευθέρωση μιας φυσαλίδας, αλλά και με την παραγωγή του ήχου από τον φάρυγγα, όπως προαναφέρουμε.
Σκαλίζοντας την άμμο, θα δούμε ξαφνικά να έρχονται κατά πάνω μας οι υποψιασμένες μουρμούρες.
Οι στείρες και οι πίγγιες έρχονται πολύ εύκολα όταν στην ίδια βουτιά κάνουμε δύο διαφορετικά καρτέρια, αλλάζοντας πόστο όσο αυτό μας το επιτρέπει η άπνοιά μας. Το ίδιο ισχύει και για τις σφυρίδες.
Μια δύσκολη κατηγορία, όσον αφορά την εισαγωγή των τεχνασμάτων στο καρτέρι, για τη σύλληψή της είναι η συναγρίδα. Ίσως το πιο δύσκολο θήραμα, αλλά και το πιο συναρπαστικό.
Ένα άλλος τρόπος που κάποιες φορές λειτουργεί στις συναγρίδες είναι η «απόκρυψη».
Με το συγκεκριμένο τέχνασμα δείχνουμε στα ψάρια ότι είμαστε οι κυνηγημένοι και όχι οι κυνηγοί. Κρυβόμενοι πίσω από την πέτρα, δείχνουμε στα ψάρια μια τάση οπισθοχώρησης, κεντρίζοντας την περιέργειά τους και μπορεί να κατευθυνθούν όλα μαζί προς τα εμάς.
Ένα άλλο τέχνασμα επίσης, είναι η «Αλλαγή πόστου». Κατεβαίνουνε προς τον βυθό, κρυβόμαστε πίσω από μια πέτρα φροντίζοντας να έχουμε μπροστά μας και κόντρα στο ρεύμα το κοπάδι με τα ψάρια. Αν δεν ενδώσουν στο καρτέρι, μετά από λίγα δευτερόλεπτα, αλλάζουμε θέση σερνόμενοι προς την αντίθετη μεριά. Έτσι δημιουργούμε στα ψάρια περιέργεια και το κοπάδι θα κινηθεί προς το μέρος μας.
