1

Υπάρχουν ψάρια που τα συναντάμε στα αγκίστρια μας όλες τις εποχές του χρόνου και ψάρια εποχιακά. Το μελανούρι σίγουρα ανήκει στην πρώτη κατηγορία αφού δεν υπάρχει μήνας που μπορούμε να τον αποκλείσουμε από το ψάρεμά του. Όμως στις αρχές του καλοκαιριού έχουμε μια «φρενίτιδα» των συγκεκριμένων ψαριών αφού αρπάζουν όλα μας τα δολώματα είτε είναι φυσικά είτε τεχνητά και οι ψαριές μας μπορούν να στραφούν αποκλειστικά σε αυτά αφήνοντας στην άκρη τα υπόλοιπα θηράματα.

Όπου κάβος, ξενέρι, βραχώδης βυθός, λιμάνι εκεί και το μελανούρι. Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι και θα τσιμπήσει. Το ότι υπάρχει μπορούμε να το διαπιστώσουμε ρίχνοντας στο νερό ένα κομμάτι ψωμί. Αμέσως θα εξαφανιστεί. Όμως για να καταφέρουμε να προσελκύσουμε τα ψάρια στα αγκίστρια μας θα πρέπει ο καιρός να είναι κατάλληλος ή να χρησιμοποιήσουμε πολύ εξειδικευμένο εξοπλισμό. Αεράκι, θολουρίτσα, αφρουδιά οι συνθήκες όπου και με πρωτόγονα εργαλεία θα πάρουμε ψάρια. Άπνοια, καθαρά νερά θα πρέπει να εφαρμόσουμε όλες μας τις γνώσεις και την εμπειρία μας για να δελεάσουμε.

Αναγνώριση τόπου

Το να διαπιστώσουμε σε μια περιοχή αν υπάρχουν ή όχι μελανούρια αυτό είναι σχετικά εύκολο και θεαματικό. Πετάμε στο νερό μικρά κομματάκια ψωμιού κι αφήνουμε το ρέμα να τα παρασύρει. Αν υπάρχουν μελανούρια, πολύ γρήγορα θα τα πάρουν είδηση και θα αρχίσουν να τα τσιμπούν.

Τότε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα το ψωμί θα εξαφανιστεί.

ΑΠΙΚΟ

Ο τρόπος ψαρέματος που θα μας δώσει τις πιο πλούσιες ψαριές. Δε νομίζω ότι υπάρχει άλλος τρόπος ψαρέματος από την ακτή που μπορεί να δώσει τόσο πολλά ψάρια σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ο ψαράς που γνωρίζει την τεχνική καλά πάντα θα καταφέρνει να γυρίσει πίσω με μια σοδειά πολύ παραπάνω από ικανοποιητική.

ΤΟΠΟΣ

Ο τόπος όπου θα επιλέξουμε για το ψάρεμα μας είναι κάποια μικρή εσοχή, ένα μικρό κολπάκι, σε βραχώδη βυθό. Μπορεί και σε άλλες περιοχές να έχουμε πιθανότητες να πιάσουμε ψάρια (λιμάνια, μόλοι, κάβοι) όμως εδώ αναζητούμε τον ιδανικό τόπο (αν κάτι τέτοιο υπάρχει στο ψάρεμα). Δεν θέλουμε μόνο να πάρουμε τσιμπιές αλλά να καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε όλο το κοπάδι εκεί και να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα ψάρια από αυτά. Το βάθος δεν είναι κάτι το οποίο μας απασχολεί ιδιαίτερα αφού και σε μισό μέτρο νερά μπορούμε να πάρουμε ψάρια αρκετά. Πάντως σε γενικές γραμμές κοιτάμε να είναι γύρω στα τρία με τέσσερα μέτρα ώστε να μας διευκολύνει στο ψάρεμα αλλά και να διορθώνονται σφάλματά μας και απροσεξίες. Γιατί διαφορετικά είναι να φύγει ένα ψάρι μέσα σε μια πολύ περιορισμένη περιοχή και διαφορετικά σε μια πιο διευρυμένη όπως επίσης διαφορετικά αντιλαμβάνεται το ψάρι την παρουσία μας όταν το χωρίζουν ελάχιστα εκατοστά με την επιφάνεια και διαφορετικά όταν είναι κάποια μέτρα χαμηλότερα.

ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Αν κάτι παίζει σημαντικό ρόλο στο ψάρεμα μας αυτό σίγουρα είναι οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν. Μόνο όσοι έχουν ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη τεχνική μπορούν να το καταλάβουν. Στο ίδιο ακριβώς σημείο που με αφρουδιά έρχεται το ένα ψάρι μετά το άλλο και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ενυδρείο, με κάλμα δεν παίρνεις ούτε τσιμπιά. Η μέρα με τη νύκτα, η επιζητούμενη ψαροσύνη κάθε ψαρά με την απόλυτη αψαρία. Άρα αυτό που πρέπει να κοιτάμε και να υπολογίζουμε προτού εξορμήσουμε είναι τι θα επικρατεί στον τόπο που θέλουμε να ψαρέψουμε. Είναι πιο λογικό να βλέπουμε τον καιρό και να καθορίζουμε στη συνέχεια τον τόπο που θα εκδράμουμε με τα υπάρχοντα δεδομένα παρά να καθορίζουμε τον τόπο ψαρέματος και να περιμένουμε πότε θα υπάρχουν οι ευνοϊκές συνθήκες για να ψαρευτεί.

Κυματάκι το οποίο να έρχεται προς την ακτή και να δημιουργεί αφρουδιά καθώς σκάει στα βράχια είναι ότι το καλύτερο. Αν αυτό συνδυαστεί με επιλογή μικρής εσοχής ακριβώς κόντρα στο καιρό όπου δεν θα υπάρχει το έντονο ρέμα που θα διώξει μακριά μαλάγρα και ψάρια και σημείο όπου μπορούμε να σταθούμε με άνεση (όσο αυτό είναι δυνατόν) και με ασφάλεια τότε η επιτυχία μας είναι μάλλον δεδομένη.

ΜΑΛΑΓΡΑ

Επειδή αυτό που επιθυμούμε είναι η πλούσια ψαριά και όχι τα περιστασιακά ψάρια, θα πρέπει να καταφέρουμε να τα μαζέψουμε στην περιοχή ψαρέματός μας και να τα σπρώξουμε μέσα στη βάλα (εσοχή) ώστε να τα κρατήσουμε συγκεντρωμένα όσο πιο μεγάλο χρονικό διάστημα μπορούμε. Αυτό για να επιτευχθεί θα χρειαστεί ένα αρχικό μαλάγρωμα του σημείου ψαρέματός μας και στη συνέχεια σποραδικό.

Η μαλάγρα με το βασικό συστατικό της να είναι πάντα σε συνάρτηση με το δόλωμα που θα χρησιμοποιήσουμε. Αν ψαρεύουμε με ψαροδόλι η μαλάγρα θα έχει μέσα λιωμένο ψάρι. Αν ψαρεύουμε με ζυμάρι και τυρί η μαλάγρα θα έχει μέσα οπωσδήποτε και τυρί. Το βρεγμένο και καλά τριμμένο ψωμί επίσης απαραίτητο στοιχείο της μαλάγρας ενώ αν το βάθος είναι μεγάλο θα προστεθεί μέσα άμμος. Όλα αυτά τα συστατικά ανακατεύονται καλά σε ένα μεγάλο κουβά και με τη βοήθεια μιας κουτάλας ή και των χεριών μας την σκορπίζουμε στην αρχή πάνω στα βράχια εκεί που έρχεται και σκάει το κύμα. Αυτό στη συνέχεια θα την παρασύρει και θα την διασκορπίσει μέσα σε όλη τη βάλα. Αργότερα και σε τακτά διαστήματα θα πετάμε κι από λίγο στα βράχια ώστε να κρατάμε τα ψάρια συνεχώς σε υπερδιέγερση τροφής και να μην τα αφήνουμε να απομακρυνθούν.

ΔΟΛΩΜΑ

Φιλέτο ψαριού με προτίμηση σαρδέλα και γάβρου και ζυμάρι όπου σαν κύριο συστατικό έχει τη σαρδέλα ή το τυρί τα πιο συνήθη δολώματα σε αυτό το τρόπο ψαρέματος. Άλλα δολώματα είναι το σαλιγκαράκι του βράχου, η πεταλίδα, τα σκουλήκια, η γαρίδα, το ψωμί. Η μεγάλη ποσότητα είναι αυτό που θα φέρει και το μεγάλο ψάρι κοντά. Μικρή ποσότητα και τα μεγέθη των μελανουριών θα λιγοστέψουν.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ένα καλάμι αρκετά σκληρό με δράση κορυφής που να μπορεί να πετάξει με σιγουριά το οποιοδήποτε μεγέθους ψάρι στη στεριά, αφού η απόχη εδώ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, είναι αυτό που χρειάζεται. Το μήκος του είναι ανάλογο με το βάθος που ψαρεύουμε. Για παράδειγμα αν το βάθος ψαρέματος είναι τέσσερα μέτρα τότε το καλάμι μας πρέπει να είναι τουλάχιστον πέντε. Αν το βάθος είναι τρία μέτρα τουλάχιστον τέσσερα και πάει λέγοντας. Μεγαλύτερο καλάμι θα μας βοηθήσει να ψαρεύουμε από αρκετά πιο μακριά από την ακτογραμμή αλλά θα είναι και βαρύ αλλά και δεν θα μας εξυπηρετεί να το ψαρεύουμε καθαρόαιμα απίκο, παρατηρώντας τις τσιμπιές στη μύτη. Από την άλλη μικρότερου μήκους δεν θα μπορούμε να το ψαρέψουμε πολύ χαμηλά. Πλεονέκτημα του καλαμιού είναι το μικρό του βάρος αφού το ψαρεύουμε στο χέρι και όχι σε βάση.

Αν το ψάρεμα γίνεται με τη βοήθεια φελλού τότε το μεγάλο μήκος καλαμιού δεν μας εμποδίζει σε τίποτε άλλο εκτός από το βάρος του. Μάλιστα στα χειμωνιάτικα ψαρέματα που απομακρυνόμαστε αρκετά από την ακτογραμμή για να μην βραχούμε το μακρύ καλάμι ίσως φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο. Εκεί θα χρειαστεί ένας φελλός στρογγυλός, έντονου χρωματισμού όπως κόκκινος ή πορτοκαλί για να ξεχωρίζει μέσα στην ασπρίλα της αφρουδιάς.

ΑΡΜΑΤΩΣΙΑ

Η αρματωσιά μας είναι το κλασικό διπλαράκι με αγκίστρι ή αν είμαστε λάτρεις της σαλαγκιάς η αρματωσιά με σαλαγκιά. Η μάνα της αρματωσιάς είναι πετονιά διαμέτρου 0,30 ενώ το παράμαλλο πετονιά διαμέτρου 0,26-0,28 χιλιοστά. Μάνα και παράμαλλο ενώνονται συνήθως με θηλιά ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ένα πολύ μικρό στριφταράκι. Ένα βαριδάκι ή μια τορπίλη θα έρθει να ολοκληρώσει την αρματωσιά μας.

Αν ψαρεύουμε αποκλειστικά μελανούρια καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε τα αγκίστρια για πιο σίγουρα καρφώματα και λιγότερα ξεψαρίσματα. Αν αναζητούμε κι άλλα ψάρια όπως κεφάλους τότε θα καταφύγουμε στη σαλαγκιά.

Τα πάχη των πετονιών είναι ενδεικτικά που μπορεί να αυξηθούν αν το επιτρέπουν τα ψάρια και οι καιρικές συνθήκες και μπορεί να ελαττωθούν αν τα ψάρια είναι μίζερα και η αφρουδιά ελάχιστη. Το μήκος των παράμαλλων 30-40 εκατοστά. Το μέγεθος των αγκιστριών είναι 2-4 νούμερο και ο τύπος τους παπαγαλέ. Η σαλαγκιά νούμερο 6-8. Το συνολικό μήκος της αρματωσιάς να είναι μικρότερο κατά μισό μέτρο από το μήκος του καλαμιού για να μπορούμε να βγάζουμε το ψάρι εκτός νερού και να μην κοπανάει στα βράχια από το λύγισμα του καλαμιού.

ΤΡΟΠΟΣ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ

Αφού έχουμε βρει το σημείο όπου θα ψαρέψουμε, δηλαδή την εσοχή με τον καιρό από μπροστά και την ανάλογη αφρουδιά και θολούρα, μαλαγρώνουμε την περιοχή ρίχνοντας στα βράχια περίπου το ένα τέταρτο της συνολικής μας μαλάγρας. Στη συνέχεια και μέχρι να δράσει η μαλάγρα μας αρματώνουμε το καλάμι μας και κατασκευάζουμε το δόλωμά μας. Όταν είμαστε έτοιμοι για ψάρεμα ρίχνουμε μια κουταλιά μαλάγρα στο νερό, δολώνουμε τα αγκίστρια μας και τα ρίχνουμε δολωμένα στο νερό. Καθώς κατεβαίνουν τα δολωμένα αγκίστρια στο βυθό, κρατάμε ακίνητο το καλάμι μας στο επιθυμητό ύψος που θέλουμε και περιμένουμε την τσιμπιά. Αυτή συνήθως είναι ένα απότομο κατέβασμα ή ένα απότομο ανασήκωμα της μύτης του καλαμιού. Και στις δυο περιπτώσεις τραβάμε και το ψάρι λογικά θα είναι πιασμένο. Το φέρνουμε προσεκτικά προς τα πάνω και αφού το ξενερίσουμε το οδηγούμε πάνω μας για να το ξαγκιστρώσουμε και να ξαναδολώσουμε.

Αν για οποιοδήποτε λόγο αγκιστρώσαμε ψάρι και μας έφυγε ή τα ψάρια σταματήσανε να τρώνε συνεχίζουμε αμέσως με νέο μαλάγρωμα.

Τι να προσέξουμε:

Η σκιά μας δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να πέφτει στο νερό και ειδικά στο σημείο που ψαρεύουμε. Τα μελανούρια είναι πανέξυπνα και πονηρά ψάρια και εξαφανίζονται αν δουν κάτι τέτοιο.

Η μαλάγρα μας πρέπει οπωσδήποτε να έχει μέσα τριμμένο ψωμί γιατί αυτό αιωρείται στο νερό και προσελκύει τα ψάρια.

Το καλοκαίρι προτιμούμε βαθυνά σημεία ενώ τον χειμώνα ρηχά.

Το πέταμα του δολώματος λίγο μακρύτερα από το σημείο ψαρέματος μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα τσιμπιά στην κάθοδο.

Όταν δούμε τη μύτη μας να ανεβαίνει αντί να κατεβαίνει ή το φελλό μας να ανασηκώνεται αντί να βουλιάζει είναι σημάδι ότι το μελανούρι άρπαξε το δόλωμα κι ανηφορίζει προς την επιφάνεια. Αν τραβήξουμε έγκαιρα το ψάρι θα έχει πιαστεί.

Όταν ψαρεύουν περισσότερα άτομα προσπαθούν να βαστούν τα ψάρια κοντά κι όχι να τα ανοίγουν. Αν κάποιος έχει μακρύτερο καλάμι αναγκαστικά θα καθίσει πιο πίσω ώστε οι μύτες των καλαμιών να καταλήγουν στην ίδια νοητή ευθεία.

ΜΠΟΛΟΝΕΖ

Όταν οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούν το ψάρεμα με απίκο (για παράδειγμα δεν υπάρχει αφρουδιά και κυματισμός που να έρχεται από μπροστά μας) ή ο τόπος που αποφασίσαμε να ψαρέψουμε δεν ευνοεί το απίκο (ρηχά νερά ή περιοχή όπου θα χρειαστεί να ρίξουμε την αρματωσιά μας πιο μακριά) τότε αναγκαστικά θα ψαρέψουμε με μπολονέζ. Επίσης αν είμαστε λάτρεις της συγκεκριμένης τεχνικής, δηλαδή του μπολονέζ, τότε ακόμη και αν όλα είναι ευνοϊκά για απίκο εμείς θα τροποποιήσουμε το ψάρεμά μας ώστε να γίνει με τη βοήθεια καλαμιού και μηχανισμού. Τόποι, μαλάγρα δόλωμα ουσιαστικά παραμένουν ίδια και αυτό που αλλάζει είναι ο εξοπλισμός και ο τρόπος ψαρέματος.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αν ψαρέψουμε στα βράχια και σε περιοχές με κυματισμό και αφρουδιά τότε αναγκαστικά το καλάμι μας θα πρέπει να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με του απίκο για να μπορεί να βγάλει το ψάρι με ασφάλεια εκτός νερού. Μιλάμε για καλάμι αρκετά σκληρό, δράση κορυφής με μήκος τουλάχιστον πέντε μέτρα και αν είναι δυνατόν ελαφρύ. Αν το ψάρεμα τώρα μετατοπίζεται σε μέρη πιο ήπια και λιμάνια όπου εκεί η χρήση απόχης είναι εφικτή, τότε το καλάμι μας γίνεται πιο μαλακό και μπορεί να είναι και ημιπαραβολικό.

Ο μηχανισμός μας και στις δυο περιπτώσεις είναι μικρός γεμισμένος με πετονιά 0,26- 0,28 χιλιοστά για ψαρέματα βράχου και 0,20-0,24 χιλιοστά για τις ήπιες περιοχές. Η απόχη στη δεύτερη περίπτωση αναγκαίο κομμάτι του εξοπλισμού.

ΑΡΜΑΤΩΣΙΑ

Η αρματωσιά μας θα λέγαμε ότι είναι παρόμοια με αυτή του απίκο λίγο πιο ελαφριά. Περνάμε στη πετονιά του μηχανισμού μας ένα φελλό, στη συνέχεια ένα συρόμενο μολύβι ή μια τορπίλη και κάνουμε μια θηλιά. Το παράμαλλο μας, διπλάρι ή μονό, έχει επίσης μια θηλιά για να μπορέσει να συνδεθεί στην πετονιά του μηχανισμού.

Το μήκος του παράμαλλου είναι γύρω στα σαράντα εκατοστά και το πάχος του 0,24-0,26 χιλιοστά για αφρουδιά και 0,18-0,22 για τις ήρεμες καταστάσεις. Τα αγκίστρια μας νούμερο 4-6 που μπορεί να μικρύνουν και να γίνουν 12-14 αν χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα μπικατίνι. Ο φελλός μας έντονου χρωματισμού, σφαιρικός για την κακοκαιρία και σταγόνας για την καλοσύνη.

ΤΡΟΠΟΣ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ

ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ: Θα προτιμήσουμε κι εδώ να βρούμε μια εσοχή που μπορεί να είναι ένα κολπάκι μικρό. Η έλλειψη ρέματος είναι βασική εκτός κι αν το ρέμα είναι ευνοϊκό κι έρχεται προς το εσωτερικό του κόλπου. Μαλαγρώνουμε στη μια μεριά της εσοχής κι εμείς πηγαίνουμε και καθόμαστε με τον εξοπλισμό μας στην άλλη. Δολώνουμε και ρίχνουμε την αρματωσιά μας στην μαλαγρωμένη περιοχή και περιμένουμε τον τσίμπο να έρθει. Όταν το ψάρι τσιμπήσει και πιαστεί αν είναι μικρό το βγάζουμε κατευθείαν εκτός νερού ενώ αν είναι μεγάλο το οδηγούμε προς το μέρος μας όπου και θα το αποχιάσουμε αν χρειαστεί. Όμως με αυτόν τον τρόπο (κάθισμα και ψάρεμα σε αντίθετες μεριές) έχουμε το πλεονέκτημα ότι δεν τρομάζουμε τα ψάρια αφού το πιασμένο ψάρι το οδηγούμε και το αποχιάζουμε μακριά από το κοπάδι του που μπορεί να τρομάξει. Αυτή είναι μια μέθοδος πολύ αποτελεσματική που αξίζει τον κόπο να την αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο.

ΜΕ ΗΡΕΜΗ ΘΑΛΑΣΣΑ: Εδώ θα αναζητήσουμε κάποια περιοχή με ξενέρια. Θα μαλαγρώσουμε την ευρύτερη περιοχή ρίχνοντας και σκορπώντας την μαλάγρα μας στο νερό και θα ρίξουμε τη δολωμένη αρματωσιά μας σε σημείο όπου υπάρχει ελαφριά αφρουδιά. Αυτή η αφρουδιά μπορεί να είναι δίπλα σε κάποιο ξενέρι. Αν δούμε ότι δεν παίρνουμε τσιμπιά μαζεύουμε ελαφριά την αρματωσιά μας κάνοντας ένα είδος συρτής που προκαλεί πολλές φορές τα μελανούρια και τσιμπούν ακόμα κι αν τα νερά είναι ιδιαίτερα καθαρά. Αν οι συνθήκες είναι ήρεμες εντελώς τότε το ψάρεμα μετακομίζει για τη νύκτα όπου εκεί τα πράματα αλλάζουν και οι τσιμπιές είναι πολλές ακόμα και με καθάρια νερά. Αυτό που θα πρέπει να προσθέσουμε είναι ένα φωτάκι στο φελλό μας για να καταλαβαίνουμε τα τσιμπήματα.

ΣΕ ΛΙΜΑΝΙ: Το ψάρεμα μας εδώ θα είναι νυκτερινό εκτός κι αν τα νερά λόγο θαλασσοταραχής ή άλλων παραγόντων είναι θολά. Οι αρματωσιές μας αρκετά λεπτές και το δόλωμα μπικατίνι ή κάποιο κινητικό λεπτό σκουλήκι. Σπουδαίες ψαριές έχουν γίνει με φιλεταρισμένο ψάρι όπου ραχοκοκαλιές και κεφάλια έχουν πεταχτεί στο νερό για μαλάγρα. Ο φελλός μας μακρόστενος και καλά ερματισμένος για να καταλαβαίνουμε ευκρινώς τα τσιμπήματα. Φωτάκι αναγκαίο εκτός κι αν η περιοχή φωτίζεται από μόνη της.

Τι να προσέξουμε:

Όταν πιάσουμε κάποιο ψάρι ρίχνουμε και λίγο μαλαγρίτσα στο νερό για να κρατήσουμε τα υπόλοιπα αλλά και να τα καθησυχάσουμε.

Στα νυκτερινά ψαρέματα προσέχουμε πολύ που φωτίζουμε και προσπαθούμε να μην πέσει ο φωτισμός στο νερό και τρομάξει τα ψάρια.

Η περίοδος των μελτεμιών είναι καλή για ψάρεμα μελανουριών στο λιμάνι. Τη μέρα σε εξωτερικούς μόλους και λιμενοβραχίονες και τη νύκτα στο εσωτερικό.

Η επιπλέουσα μπομπάρδα-μαλαγρωτής είναι μια καλή πατέντα για τα μελανούρια που αν συνδυαστεί με μπικατίνι τότε γίνεται πολύ αποτελεσματική.

Το σκέτο λευκό ψωμί μπορεί να κάνει τη διαφορά στο δόλωμα ιδιαίτερα στα μεγάλα μελανούρια.

Τα καλά απίκο καλάμια αν συνδυαστούν με δακτυλίδια φτιάχνουν ένα μπολονέζ ικανό να πετάξει έξω το οποιοδήποτε μεγάλο ψάρι.

Οι λεπτές πετονιές ίσως καταφέρουν να μας φέρουν τσιμπήματα σε υπερβολικά καθαρά νερά.

ΕΓΓΛΕΖΙΚΟ

Όταν τα ψάρια είναι μακριά από την ακτογραμμή και το μπολονέζ δεν καταφέρνει να τα φθάσει τότε αναγκαστικά θα οδηγηθούμε στο εγγλέζικο. Ένας τρόπος ψαρέματος που μπορούμε να κάνουμε αρκετά μακρινές βολές και να απολαύσουμε το ψάρεμα μας λόγο των λεπτών εργαλείων που χρησιμοποιούμε. Πολύ αποδοτικός σε ήρεμα και καθαρά νερά που τα ψάρια δύσκολα τσιμπούν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο σε βράχια όσο σε μόλους και λιμάνια. Νύκτα είναι σαφώς αποδοτικότερο εκτός κι αν τα νερά είναι θολά ή υπάρχει αεράκι και αφρουδιά. Επίσης όταν ο καιρός είναι από την ακτή προς τη θάλασσα μπορεί να μας δώσει μεγάλα μελανούρια.

Η αρματωσιά μας είναι η κλασική που χρησιμοποιούμε στα περισσότερα ψάρια με μονό παράμαλλο μήκους πενήντα εκατοστών και πάχους 0,16-0,18 χιλιοστών που θα συνδεθεί στη μάνα του μηχανισμού με τη βοήθεια θηλιάς. Η πετονιά του μηχανισμού έχει πάχος 0,18-0,20 χιλιοστά και ο φελλός μας θα σταθεροποιηθεί με τη βοήθεια στόπερ. Το ερμάτισμα μπορεί να γίνει όλο με μικρά σχιστά βαριδάκια σε μικρές αποστάσεις μεταξύ τους ή με μια τορπίλη βάρους 75-80 τις εκατό του συνολικού έρματος και βαριδάκια το υπόλοιπο 20 -25 τις εκατό του έρματος. Το αγκίστρι μας νούμερο 6 αν πρόκειται να δολώσουμε ψαροδόλι ή ζυμάρι και 12-14 αν δολώσουμε μπικατίνι.

Τι να προσέξουμε:

Όταν αποφασίσουμε να ψαρέψουμε νύκτα εκτός λιμανιού τότε καλό είναι να επιλέξουμε μια αμμουδιά εξωτερικά με πετρώδη βυθό στο νερό.

Στα λιμανίσια νυκτερινά ψαρέματα πολλά μεγάλα μελανούρια θα πάρουμε στο εξωτερικό των λιμενοβραχιόνων.

Στα ημερήσια ψαρέματα προτιμούμε μικρούς στρογγυλούς φελλούς κόκκινου ή πορτοκαλί χρωματισμού.

Οι βολές μας καλό είναι να γίνονται όλες στο ίδιο συγκεκριμένο σημείο.

Όταν δολώνουμε μπικατίνι αγκιστρώνουμε τα δολώματα όλα από την άκρη τους ώστε να κάνουν μεγαλύτερες κινήσεις στο νερό.

CASTING

Για τους φίλους του casting το μελανούρι είναι ένα ψάρι απρόσκλητο, που μπορεί όμως μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να μετατρέψει την ψαριά τους από φτωχή σε ικανοποιητική. Οι περισσότεροι ψαράδες αποσκοπούν σε άλλα ψάρια και όχι σε αυτό. Λίγοι είναι αυτοί που θα ασχοληθούν αποκλειστικά μαζί του κι αυτοί σπάνια απογοητεύονται. Εδώ θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες βασικές κατευθύνσεις ώστε όλοι μας αν το θελήσουμε να μπορέσουμε ασχοληθούμε μαζί του.

ΤΟΠΟΙ

Το μελανούρι θα το αναζητήσουμε σε βραχώδη περιοχές ή σε αμμούδες που καταλήγουν σε βράχια και κάβους. Τα τελειώματα των αμμουδιών είναι πολύ πιο εξυπηρετικά για εμάς αφού μπορούμε να στήσουμε πιο εύκολα τον εξοπλισμό μας και είναι και πιο προσβάσιμα.

ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Με όλους τους καιρούς μπορούμε να ασχοληθούμε με το ψάρεμα των μελανουριών αρκεί να τροποποιήσουμε τον εξοπλισμό και τις αρματωσιές μας. Σίγουρα όταν έχει αφρουδιά και θαλασσοταραχή οι πιθανότητες μιας αξιόλογης ψαριάς αυξάνονται χωρίς όμως να είναι απόλυτο αυτό. Έχουν γίνει πλούσιες ψαριές με καλοσύνη όπως και φτωχές με τρικυμία. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι με φουρτούνα ψαρεύουμε και μέρα και νύκτα ενώ με καλοσύνη μόνο νύκτα. Βέβαια δεν ξεχνούμε το σούρουπο και το ξημέρωμα που πάντα αποτελούν τις καλύτερες ώρες κι αυτές που μας δίνουν τα περισσότερα ψάρια.

Όσο αφορά την κατεύθυνση του ανέμου έχουμε να πούμε ότι αν ο άνεμος είναι από μπροστά μας, δηλαδή από τη θάλασσα προς την ακτή τότε επειδή σηκώνει έντονη φουσκοθαλασσιά τα μελανούρια θα τα αναζητήσουμε με αφρουδιά αλλά όχι ιδιαίτερα έντονη. Όταν πάλι ο άνεμος είναι από την ακτή προς τη θάλασσα τότε έχει παρατηρηθεί ότι όσο πιο έντονος είναι τόσο καλύτερα τσιμπούν.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλα τα καλάμια είναι κατάλληλα για το ψάρεμα των μελανουριών φθάνει να αρματωθούν κατάλληλα. Επειδή όμως υπάρχουν πολλοί φίλοι που ρωτούν συνεχώς για το ιδανικό καλάμι (αν υπάρχει ) θα τους προτείναμε ένα καλάμι με action 80-150 γραμμάρια που να μπορεί να πετάξει κι ένα ελαφρύ μολύβι στα ρηχά αλλά κι ένα βαρύτερο στα μακριά. Ο μηχανισμός μας κλασικός με μεγάλη φαρδιά μπομπίνα για μακρινές βολές αν χρειαστούν γεμισμένος με πετονιά 0,25 χιλιοστά αν δεν υπάρχουν σκαλώματα και 0,30 για άγριους βυθούς.

Οι βάσεις άμμου αν ψαρεύουμε σε αμμουδιά θα πρέπει να έχουν αρκετό μήκος για να σταθεροποιείται σωστά το καλάμι μας και να έχουν και κάποιο λαστιχάκι για να συγκρατούν το καλάμι στο φύσημα ενός δυνατού στρήματος αέρα. Αν ψαρεύουμε στα βράχια τότε θα πρέπει να στερεώσουμε καλά τη βάση στήριξης των καλαμιών μας με ένα βάρος στην ειδική υποδοχή. Αν δεν έχουμε βάρος τότε μια πλαστική σακούλα που την γεμίζουμε με πέτρες ή άμμο κάνει θαυμάσια τη δουλειά της.

ΑΡΜΑΤΩΣΙΕΣ

Διπλαράκια με μακριά παράμαλλα εφοδιασμένα με χάντρες και πούλιες είναι οι αρματωσιές που αποδίδουν καλύτερα. Αν οι συνθήκες είναι πιο άγριες τότε το διπλαράκι γίνεται συρόμενο μονάγκιστρο που κι εδώ στο παράμαλλο θα τοποθετήσουμε χάντρες και πούλιες. Βλέπετε το μελανούρι είναι ένα ψάρι που τα αστραφτερά το προσελκύουν από αρκετά μακριά. Αν φθάσει κοντά τότε το δόλωμα είναι αυτό που θα το δελεάσει να τσιμπήσει. Ζωντανό δόλωμα και αστραφτερά παρελκόμενα λειτουργούν περίφημα. Μάλιστα αν θέλουμε και κάτι καλύτερο μπορούμε να προσθέσουμε floater δηλαδή ανυψωτικά στο παράμαλλο κοντά στο αγκίστρι ώστε να ανασηκώνεται αυτό από το βυθό.

ΔΟΛΩΜΑ

Τα διάφορα λεπτά σκουλήκια όπως ο ακροβάτης, ο αμερικάνος, αλλά και τα διάφορα ασπροδόλια όπως μάνα, καλαμάρι, σουπιά, γαρίδα και το φιλέτο ψαριού είναι από τα δολώματα που θα δελεάσουν το μελανούρι να τσιμπήσει. Αν σε αυτά προσθέσουμε το φαραώ, τα σαλιγκαράκια, τις πεταλίδες, το ολοθούριο, τις σωλήνες, το σαμάρι , το ζυμάρι νομίζω ότι έχουμε μια μεγάλη γκάμα δολωμάτων ώστε να μπορούμε σε κάθε ψάρεμα να έχουμε δυο ή και περισσότερες επιλογές.

Τι να προσέξουμε:

Όταν ψαρεύουμε διαφορετικά ψάρια και δούμε κάποιο μελανούρι στο αγκίστρι μας τότε τροποποιούμε τον υπάρχον εξοπλισμό για να πιάσουμε κι άλλα. Τα μελανούρια είναι πάντα κοπαδιαστά.

Σε περίπτωση δυνατού ρέματος τοποθετούμε στην αρματωσιά μας βαρίδι άγκυρα για να μπορέσει να σταθεροποιηθεί στο βυθό.

Σε ήρεμα νερά η μπομπάρδα μαλαγρωτής με μαλάγρα και δόλωμα μπικατίνι ίσως κάνει τη διαφορά.

Τα πλαστικοποιημένα μολύβια έντονου χρωματισμού υποστηρίζεται από πολλούς ότι προσελκύουν τα μελανούρια.

Ο συνδυασμός διαφορετικών δολωμάτων στο ίδιο αγκίστρι δίνει αρκετές φορές το μεγάλο ψάρι.

Τα μελανούρια επισκέπτονται από νωρίς το απόγευμα το μέρος που θα διανυκτερεύσουν. Έτσι τσιμπήματα και πιασίματα από νωρίς προμηνύουν μια συναρπαστική συνέχεια.

ΠΟΛΥΑΓΚΙΣΤΡΟ ΨΩΜΙ

Μια παραδοσιακή μέθοδος ψαρέματος των μελανουριών που έχει πολλούς φίλους στα νησιά. Εδώ θα δούμε τσιμπιές και ψάρια, θα πιάσουμε ψάρια, αλλά δε θα έχουμε ποτέ την πλούσια σοδειά. Βλέπετε τα μελανούρια γρήγορα μαθαίνουν και μόλις πιαστεί ένα δίνουν σινιάλο στα υπόλοιπα που γίνονται πολύ επιφυλακτικά. Έτσι θα τους ρίχνεις το ελεύθερο ψωμί, θα το βουτάνε και θα το εξαφανίζουν στη στιγμή αλλά το δολωμένο ούτε που θα το πλησιάζουν. Το κυματάκι, η μπαχαρία και το προσεκτικά κατασκευασμένο και δολωμένο πολυάγκιστρο θα αυξήσουν τη σοδιά μας.

Το πολυάγκιστρο θα το κατασκευάσουμε με λεπτές πετονιές και μικρά αγκίστρια. Πετονιά εικοσιπεντάρα, παράμαλλα μήκους δυο εκατοστών, απόσταση μεταξύ δυο διαδοχικών παράμαλλων τρία εκατοστά, αριθμός αγκιστριών επτά και νούμερο αγκιστριών δέκα τύπου παπαγαλέ. Στο πολυάγκιστρο αυτό θα δολώσουμε ένα μικρό κομμάτι λευκού ψωμιού, τύπου πολυτελείας (το γνωστό σε πολλούς σιμίτι) και θα το πετάξουμε στο νερό με τη βοήθεια ενός λεπτού καλαμιού ή και με το χέρι όταν το πολυάγκιστρο βρίσκεται σε καρούλι. Θα αφήσουμε το καιρό να το παρασύρει, για αυτό διαλέγουμε περιοχές με τον άνεμο από την ακτή προς τη θάλασσα, και θα το παρακολουθούμε. Τα μελανούρια θα πέσουν πάνω του ομαδικά και θα δούμε το ψωμί να εξαφανίζεται. Πολύ πιθανό τότε κάποιο να πιαστεί που θα το καταλάβουμε από το σπάσιμο του ψωμιού σε μικρά κομματάκια, από το πέταγμα του ψαριού εκτός νερού, από το τράβηγμα της πετονιάς. Το φέρνουμε τότε προσεκτικά κοντά μας και λίγο προτού το ξενερίσουμε το αποχιάζουμε για σιγουριά. Στη συνέχεια δολώνουμε δεύτερο κομμάτι ψωμιού και το ρίχνουμε στο νερό.

Αν δούμε ότι τα ψάρια έκοψαν και δεν πλησιάζουν το ψωμί μας τότε πρέπει να πάμε πιο κάτω για αναζήτηση άλλου κοπαδιού μη πονηρεμένου.

SPINNING

Ένα ψάρι αρπακτικό και κυνηγάρικο όπως είναι το μελανούρι σίγουρα πιάνεται και με το spinning. Μάλιστα επειδή ο εξοπλισμός μας εδώ είναι ελαφρύς μας προσφέρει ένα πολύ ευχάριστο και διασκεδαστικό ψάρεμα.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ένα καλάμι spinning με μικρό action που να μπορεί να πετά με ευκολία τα μικρά τεχνητά που χρησιμοποιούμε κι ένας μικρός αλλά αξιόλογος μηχανισμός γεμισμένος με πετονιά διαμέτρου 0,18-0,22 είναι το ιδανικό σύνολο. Από εκεί και πέρα μια απόχη για το βγάλσιμο ενός ιδιαίτερα μεγάλου ψαριού ή ενός διαφορετικού θηράματος και μια συλλογή από διάφορα μικρά τεχνητά δολώματα είναι αυτά που θα χρειαστούμε. Μάλιστα αν είμαστε κι από αυτούς που χρησιμοποιούν ελαφριά σιλικονούχα τότε για να έχουμε μια μακρινή βολή θα πρέπει να προσθέσουμε και μια μπομπάρδα στον εξοπλισμό μας.

ΤΟΠΟΙ

Περιοχές με πολλά ξενέρια, κάβοι, ρηχαδιές, μικρά νησόπουλα, τελειώματα αμμουδιών, λιμενοβραχίονες είναι τα μέρη όπου και θα τα αναζητήσουμε. Με τον εξοπλισμό μας σε ένα σακίδιο πλάτης και το καλάμι στο χέρι θα περπατήσουμε αρκετά και διαφορετικά σημεία προκειμένου να ανακαλύψουμε τα λημέρια τους. Πολύ σύντομα θα βρούμε τόπους όπου τις περισσότερες φορές δεχόμαστε τσιμπιές και παίρνουμε ψάρια. Αυτά τα σημεία που συνεχώς θα αυξάνονται θα αποτελούν τα ασφαλή σημεία εκκίνησης στα επόμενα ψαρέματα.

ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ – ΩΡΕΣ

Το ελαφρύ αεράκι που κατσαρώνει τη θάλασσα χωρίς να σηκώνει φουσκοθαλασσιά είναι θα λέγαμε οι ιδανικότερες συνθήκες ψαρέματος μελανουριών με spinning. Για να μπορεί να συμβεί αυτό θα πρέπει ο αέρας να έρχεται από πίσω μας, δηλαδή από την ακτή προς τη θάλασσα ή να έχει τη λεγόμενη μπουκαδουρίτσα. Αν αυτά συνδυαστούν με σούρουπο ή με ξημέρωμα τότε μιλάμε για ένα σχεδόν σίγουρο μελανουροψάρεμα.

Τι να προσέξουμε:

Τα μικρά σιλικονούχα δολώματα είναι αυτά που δίνουν ψάρια ανεξαρτήτου εποχής.

Από τα τεχνητά ψαράκια θα διαλέγουμε για τα μελανούρια τα μικρότερα σε μέγεθος.

Τα μικρά κουταλάκια είναι αυτά που θα αποδώσουν με θολούρα και φουσκοθαλασσιά.

Αν συνδυάσουμε τα αγκίστρια με τα φτεράκια με δόλωμα σαλιγκαράκι του βράχου τότε η επιτυχία μας είναι σχεδόν δεδομένη.

Αν παίρνουμε τσιμπιές και δεν βγάζουμε ψάρια τότε καλό θα είναι να δολώσουμε ένα σιλικονούχο χελάκι σε αγκίστρι όπου θα βγάλουμε την ακίδα του πολύ πίσω.

Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χάνουμε την ώρα που ο ήλιος δύει. Τα μεγάλα μελανούρια τότε εμφανίζονται.

About Author