Ο κύκλος των Ιταλών οπλουργών παραμένει μικρός με λίγες οικογένειες από την Μπρέσια, οι οποίες “συνεργάζονται ανταγωνιζόμενες” επί γενεές.
Δύο γείτονες εν όπλοις
Ο μόνος λόγος που η Breda Meccanica δε θεωρείται μάρκα με τεράστια ιστορική σημασία, είναι οτι έχει την “ατυχία” να βρίσκεται στην ίδια περιοχή με τη Beretta, την παλιότερη οπλοβιομηχανία του κόσμου.
Όταν ο Ernestro Breda ίδρυε τη εταιρεία του το 1861, οι διάσημοι γείτονες του είχαν πίσω τους μια παράδοση δυόμιση αιώνων.
Οι τύχες των δύο οίκων είναι έκτοτε συνυφασμένες. Ακολούθησαν παρόμοιες πορείες στον εικοστό αιώνα, κατασκευάζοντας πολεμικό υλικό για το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας. Η Breda σχεδίαζε και κατασκεύαζε τα περισσότερα πολυβόλα και πυροβόλα της αεροπορίας και του ναυτικού, ενώ η Beretta ειδικευόταν στα όπλα χειρός.
Αργότερα και οι δύο απέκτησαν μερίδιο ιδιοκτησίας στη Benelli, ενώ επί χρόνια η Breda αγόραζε ημιφινιρισμένους κορμούς λειόκανων από τη Beretta για να φτιάξει τα δικά της Altair. Η συνεργασία αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα με παρόμοια μορφή.
Η σημερινή Breda είναι μια μικρή επιχείρηση καθώς το στρατιωτικό της τμήμα έχει εξαγοραστεί από τον όμιλο Leonardo. Βρίσκεται υπό τον έλεγχο της οικογένειας Marocchi, ιδιοκτητών της ομώνυμης οπλοβιομηχανίας. Xρησιμοποιεί κορμούς και απάρτια της Benelli (ιδιοκτησίας Beretta) για να κατασκευάζει δικά της ξεχωριστά μοντέλα βασισμένα στο σύστημα αδρανείας που εφηύρε ο μηχανικός Bruno Civollani. Είναι προφανές ότι ακόμη και σήμερα, ο κύκλος των ιταλών οπλουργών παραμένει μικρός με λίγες οικογένειες από την Μπρέσια, οι οποίες “συνεργάζονται ανταγωνιζόμενες” επί γενεές.
Ατσάλι και εργκάλ
Έχοντας πρόσβαση στους μηχανισμούς και τα σχέδια της Benelli, επικεντρώνεται στην υψηλή αισθητική και ποιότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περιορισμένης παραγωγής έκδοση του SUPERTITANO που περιορίζεται σε 1.000 αριθμημένα κομμάτια.
Ο κορμός και το κλείστρο προέρχονται από την τελευταία γενιά Benelli και προορίζονται για το φυσίγιο “Super Magnum” (cal.12/89mm).
Ταιριάζονται με κάνες κατακευής Breda που φτιάχνονται με τη μέθοδο του “βαθέος τρυπανισμού”.
Μια μπάρα από χρωμιούχο χάλυβα τρυπανίζεται κατά μήκος και η εσωτερική διάμετρος διαμορφώνεται και λειένεται ώστε να σχηματιστεί η θαλάμη και ο αυλός.
Κατά περίεργο τρόπο, το επίσημο site της Breda ενημερώνει πως οι θαλάμες έχουν μήκος 76mm (3 ίντσες), αλλά στις αντίστοιχες φωτογραφίες φαίνεται η σήμανση “89mm”.
Το στόμιο δέχεται σπείρωμα για την τοποθέτηση εσωτερικών τσοκ και τέλος συγκολείται εξωτερικά η ρίγα σκόπευσης. Τα διαθέσιμα μήκη καλύπτούν όλη τη γκάμα από 61, 66, 71 και 76cm.
Διακόσμηση και σκάλισμα
Το φινίρισμα είναι υψηλού επιπέδου.
Το κάλυμμα του κλείστρου γυαλίζεται και υποβάλεται σε μαύρη ανοδίωση και το κλείστρο καλύπτεται με επίστρωση τιτανίου.
Η βάση βουρτσίζεται για ματ υφή και κατόπιν αποτυπώνονται πάνω της οι βασικές γραμμές του διακοσμητικού μοτίβου.
Το σχέδιο είναι έμπνευσης της διάσημης Bottega Giovanelli.
Tο επιμελείται ο αρχιμάστορας χαράκτης Dario Cortini, ο οποίος έχει μέχρι τώρα δημιουργήσει πολλές συνθέσεις για τη Breda.
Κάτω από το μεγεθυντικό φακό το σταμπωμένο αρχικό σχέδιο “βαθαίνεται” με το χέρι. Χαράσσονται και τελειοποιούνται οι γραμμές.
Προστίθεται μαύρο χρώμα που δίνει βάθος στο χαρακτικό και “ψήνεται” σε φούρνο για να σταθεροποιηθεί.
Τέλος προστίθενται οι λεπτομέρειες από χρυσό 24Κ στη διακοσμητική μπορντούρα και το κεντρικό θέμα κάθε πλευράς.
Το μοτίβο αναπαριστά υδροβιότοπο και οι αγριόπαπιες είναι το κεντρικό θέμα. Στη δεξιά πλευρά του κορμού, κάτω από το κουμπί απελευθέρωσης του κλείστρου, χαράσσονται καλλιγραφικά οι λέξεις “Limited Edition XXXX of 1.000”.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην επιλογή των ξύλινων μερών.
Κατασκευάζονται από καρυδιές κατηγορίας 4,5-5 (η υψηλότερη ευρέως διαθέσιμη ποιότητα). Αντί για παραδοσιακές ψάθες, χαράσσονται με λέηζερ σε ένα μοτίβο που θυμίζει την υφή γυαλόχαρτου. Κατόπιν δέχονται 14 στάδια επεξεργασίας με λείανση και λάδι μέχρι να αναδειχθούν τα χρώματα και τα φυσικά “νερά” του ξύλου. Ένα ελαστικό υπόθεμα στο μάγουλο και το αντίστοιχο πέλμα φροντίζουν για την επαφή με το σώμα του χρήστη.
Δύο κόσμοι σε ένα τουφέκι
Υπάρχουν δύο τρόποι να δεί κανείς τη SUPERTITANO.
Αν επικεντρωθεί κανείς στο μηχανικό μέρος, τότε βλέπει ένα πιο “φροντισμένο” Benelli Rafaelo.
Η ύπαρξη αλουμινένιου χειροφυλακτήρα και η μέθοδος κατασκευής της κάνης το διαφοροποιούν.
Εξάλλου διαχρονικά μεταξύ των κυνηγών υπάρχει μια αύρα μύθου σχετικά με τις “κάνες Breda”.
Ο άλλος τρόπος είναι να το δεί ως έργο μηχανικής τέχνης.
Ένα περιορισμένης παραγωγής αντικείμενο που έχει ως βάση ένα μαζικότερο προϊόν.
Όμως με πολλή χειροποίητη φροντίδα, εργατώρες, επιλεγμένα και ακριβότερα υλικά, έχει τελικά αλλάξει χαρακτήρα.
Η ποιότητα κατασκευής, η λεπτομέρεια στη διακόσμηση και τη χάραξη το κάνουν να ξεχωρίζει.
Είναι ένα μίγμα μοντέρνου και παραδοσιακού και αυτό γίνεται έκδηλο στη μορφή των ξύλινων μερών.
Επιλεγμένες καρυδιές αντάξιες εκθεσιακών χειροποίητων όπλων δέχονται δεκάδες στρώματα παραδοσιακού λαδιού μέχρι να αναδειχτούν και να λάμψουν τα φυσικά χρώματα και σκιές του ξύλου.
Αλλά ταυτόχρονα συμπληρώνονται από ελαστικά επιθέματα παρειάς και πέλμα.
Εκλεπτυσμένο αλλά και λειτουργικό.
Τελικά ίσως η πρόοδος να μην είναι κακό πράγμα.
www.bankingnews.gr
