HENRY AR-7 SURVIVAL, το “υδατοστεγές” τουφέκι που χωρά σε σακίδιο

H Armalite ήταν θυγατρική της Faichild Republic, της αεροδιαστημικής βιομηχανίας που κατασκευάζει μεταξύ άλλων και τα αεροσκάφη Α-10 Thunderbolt II

Σχεδιασμένο πριν 60 χρόνια, παραμένει το αγαπημένο ψαράδων και κατασκηνωτών.

Από τα αεροσκάφη στα όπλα

Ο Γιουτζίν Στόνερ είναι ευρύτερα γνωστός για το Μ-16, το οποίο σχεδίασε ως Armalite Rifle 15 (AR-15).
H Armalite ήταν θυγατρική της Faichild Republic, της αεροδιαστημικής βιομηχανίας που κατασκευάζει μεταξύ άλλων και τα αεροσκάφη Α-10 Thunderbolt II.
Κατά τη θητεία του εκεί, κλήθηκε να δημιουργήσει ένα ελαφρό και συμπαγές τυφέκιο επιβίωσης για τα πληρώματα αεροσκαφών.

Μέχρι τότε η αμερικανική αεροπορία χρησιμοποιούσε το δίκανο Μ-6 Springfield. Το παλιότερο όπλο δεχόταν δύο διαφορετικά διαμετρήματα: .22 Horner στη ραβδωτή κάνη και cal. 36 στη λεία. Το σκεπτικό ήταν πως η λεία κάνη θα χρησιμοποιούνταν σε κοντινή απόσταση για να εξασφαλίζει μικρά θηράματα και με το ραβδωτό .22 Hornet θα υπήρχε μια στοιχειώδης άμυνα εναντίον αρπακτικών. Μεταφερόταν σε βαλίτσα-θήκη ως μέρος του κιτ επιβίωσης.

Αντισυμβατικό και αδιάβροχο

Ο Stoner προτίμησε να απλοποιήσει την κατάσταση και αντί αυτού να δημιουργήσει ένα ημιαυτόματο τουφέκι. Το ελαφρό διαμέτρημα .22 long Rifle (5,6X15mm) έδινε τη δυνατότητα μεταφοράς περισσότερων φυσιγγίων. Ο γεμιστήρας χωρά οκτώ από εκείνα, δίνοντας τη δυνατότητα πολλαπλών βολών άμεσα.
Εκμεταλλευόμενος την έρευνα για ένα προηγούμενο σχέδιο (το AR-5), το οποίο δε μπήκε ποτέ σε παραγωγή, το εξόπλισε με ένα πλαστικό κοντάκι που ήταν παράλληλα και υδατοστεγής θήκη που επιπλέει. Το όπλο ξεβιδώνεται σε πέντε απάρτια (κάνη, κορμός, γεμιστήρας, κοντάκιο και πέλμα).
Τα μεταλλικά μέρη χωρούν στο κοντάκιο-θήκη και το ελαστικό πέλμα παίζει το ρόλο καπακιού. Υπάρχει αρκετός χώρος για δύο γεμιστήρες, οπότε τουλάχιστον 16 βολές είναι διαθέσιμες.
Η αρχική σκέψη ήταν οτι αεροπόροι που θα εγkατέλειπαν το σκάφος τους πάνω απο υδάτινες επιφάνειες, ήταν σίγουροι πως το μοναδικό μέσο άμυνας τους δε θα βυθιζόταν.
Σήμερα το χαρακτηριστικό αυτό δημιουργεί ένα πρακτικό, συμπαγές και προφυλαγμένο όπλο, κατάλληλο για πεζοπόρους, πιλότους ιδιωτικών αεροπλάνων, ιστιοπλόους, κατασκηνωτές ή όποιον άλλο που θα χρειαστεί να επιβιώσει σε αφιλόξενο περιβάλλον.

Χαμηλό βάρος, εύκολη μεταφορά

Τα περισσότερα μέρη του AR-7, με εξαίρεση το κλείστρο και το σωλήνα της κάνης, φτιάχνονται από αλουμίνιο και πλαστικό.
Το βάρος ορίζεται στα μινιμαλιστικά 1,3 κιλά (κενό).
Ακόμη κι αν προστεθούν 100 φυσίγγια .22LR παραμένει ένα διαχειρίσιμο βάρος 1,5-1,6 κιλών. Έτοιμο για βολή, το συνολικό μήκος του είναι περίπου 89 εκατοστά, οπότε μεταφέρεται χωρίς να περιορίζει την κινητικότητα του χρήστη.
Η αρθρωτή σχεδίαση του όπλου προσφέρει ένα ακόμη πλεονέκτημα.
Παρόλο που το μήκος της κάνης είναι 40,5cm, όταν αποσυναρμολογείται και αποθηκεύεται εντός του κοντακίου, τότε το “πακέτο” έχει μήκος μόλις 48cm. Αυτό σημαίνει πως πρακτικά αποθηκεύεται και μεταφέρεται καταλαμβάνοντας ελάχιστο χώρο σε ένα σακίδιο ή όχημα.
Το AR-7 έχει την απλούστερη δυνατή μορφή. Για να συναρμολογηθεί, ο κορμός εφαρμόζεται πάνω στο κοντάκιο μέσω μίας βίδας που εξέχει από το κάτω μέρος της λαβής.
Η κάνη ασφαλίζει μέσω ενός κολάρου και ο γεμιστήρας τοποθετείται στην υποδοχή.
Ένας μοχλός ασφάλειας και το έμβολο όπλισης στη δεξιά πλευρά του κορμού είναι τα μοναδικά χειριστήρια. Το πίσω σκοπευτικό είναι ένα απλό έλασμα που στηρίζεται με μία βίδα πάνω στον κορμό. Δύο μικρές οπές στην επιφάνεια του παίζουν το ρόλο οφθαλμίδιων.
Με λίγη τύχη και ένα κατσαβίδι θα παράγουν αποδεκτή ακρίβεια μέχρι τα 100 μέτρα. Η ακίδα στα σύγχρονα αντίγραφα που κατασκευάζει η HENRY φτιάχνεται από έντονο, πορτοκαλί πλαστικό. Στα αρχικά μοντέλα ήταν μεταλλική. Μια ράγα τύπου Weaver επιτρέπει την τοποθέτηση διόπτρας πάνω στον κορμό, αλλά αυτό γεννά το πρόβλημα της αποθήκευσης της, όταν το όπλο είναι συσκευασμένο.

Αλλαγή πορείας

Το τουφέκι επιβίωσης του Stoner ήταν έτοιμο το 1958.
Όπως συχνά συμβαίνει με τις πολυδαίδαλες ιεραρχίες, η επόμενη ηγεσία της USAF, άλλαξε γνώμη. Διατήρησαν το παλαιότερο Μ-6 σε υπηρεσία, ακυρώνοντας την παραγγελία προς την Armalite. Η εταιρεία αποφάσισε να μη χάσει τα κεφάλαια που επένδυσε και τον επόμενο χρόνο το διέθεσε στην πολιτκή αγορά.
Μια σειρά ανθρώπων με υπαίθριες δραστηριότητες, από υλοτόμους και ορειβάτες μέχρι κτηνιάτρους και χομπίστες, ενδιαφέρθηκαν για το απλό και ελαφρύ “εικοσιδυάρι”. Το 1973, η Armalite πούλησε τα δικαιώματα στην Charter Arms η οποία συνέχισε την παραγωγή του AR-7 για την πολιτική αγορά και την ισραηλινή αεροπορία.
Μετά από αρκετές αλλαγές ιδιοκτησίας, το 1997 το σχέδιο κατέληξε στην Henry Arms από τη Νέα Υόρκη. Εκείνοι εκσυγχρόνισαν το μοντέλο, προσθέτωντας πλαστικό κάλυμμα γύρω από την κάνη και βελτιώνοντας την ποιότητα των γεμιστήρων και των ελατηρίων.
Ακόμη και σήμερα το παράγουν σε τρείς διαφορετικές εκδόσεις που κοστίζουν λιγότερα από 350 ευρώ. Δεν είναι τυχαίο που συνεχίζουν να πωλούν ακόμη, μετά από 60 χρόνια.
Περιορισμοί
Το μικρό φυσίγγιο που επιτρέπει τη μινιμαλιστική σχεδίαση, θέτει και τα όρια του όπλου. Το .22LR είναι το πλέον κοινό πυρομαχικό στον πλανήτη, φθηνό, άμεσα διαθέσιμο και εύχρηστο. Παρουσιάζει εξαιρετική ευστοχία, χαμηλή ανάκρουση και θόρυβο. Σε λογικές αποστάσεις είναι ικανό να εξασφαλίσει μικρά ή μεσαία θηράματα για τροφή. Σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να απωθήσει μια απειλή μέχρι να φτάσει βοήθεια.