Είναι σπάνιο για ένα στρατιωτικό διοικητή να γίνεται ευρύτερα γνωστός. Ο George S. Patton αποτέλεσε ένα πραγματικό ροκ σταρ της εποχής του.
Προβεβλημένος και με μια προσεκτικά καλιεργημένη δημόσια εικόνα “σκληρού” και ευφυούς στρατηγού, έχει μείνει γνωστός ως εμπνευσμένος, αντισυμβατικός και ο αποτελεσματικότερος ανώτατος αξιωματικός των Συμμάχων στο ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων.
Πολλοί εικάζουν πως αν η τύχη ήταν διαφορετική, θα είχε φτάσει στα ανώτατα αξιώματα, επισκιάζοντας ακόμη και τον Αϊζενχάουερ.
Έφτασε να λατρεύεται στις δημόσιες εμφανίσεις του και η ζωή του έγινε ταινία με πρωταγωνιστή τον George C. Scott.
Οι επικριτές του παρατηρούν ότι οι άσκοπες “παληκαριές” και οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις του στοίχισαν τη ζωή σε χιλιάδες απλούς στρατιώτες, θυσίες που έγιναν για να ικανοποιήσουν το τεράστιο “Εγώ” του.
Αφοσιωμένος μαχητής
Άσχετα από τα κίνητρα και τη στρατηγική επάρκεια του, ο Patton ήταν γεννημένος πολεμιστής.
Από τα πρώτα χρόνια του στην ακαδημία Γουέστ Πόϊντ διακρίθηκε για τις επιδόσεις του ως ξιφομάχος. Αργότερα δε σχεδίασε μία από τις τελευταίες σπάθες ιππικού που μπήκαν σε υπηρεσία από το στρατό της χώρας του.
Ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικός με όπλα χειρός και τυφέκια. Διακρίθηκε ως αθλητής επιπέδου και στα νιάτα του λίγο έλειψε να κερδίσει ολυμπιακό μετάλλιο στο Πένταθλο το 1912 . Το έχασε όταν οι κριτές μέτρησαν στον τελικό 4 σφαίρες στο στόχο του αντί για 5.
Με το τυπικό του μπραβάντο ο νεαρός αξιωματικός δήλωσε ότι κάνουν λάθος γιατί ήταν απίθανο να αστόχησε και “απλώς 2 σφαίρες πέρασαν από την ίδια τρύπα”.
Στη διάρκεια της καριέρας του ο Στρατός του χορηγούσε όπλα χειρός: Με τη σειρά τα Colt M1873 (περίστροφο cal. 45LC) και αργότερα τα πιστόλια Colt M1911 το στανταρ όπλο του ιππικού (cal. 45 ACP). Όταν έφτασε στο βαθμό του υποστράτηγου, έλαβε το αντίστοιχο Colt M1908 (cal. 380 ACP) που προοριζόταν για “διακριτική” αυτοπροστασία ενός επιτελικού αξιωματικού που πλέον δεν είχε ως ρόλο την άμεση συμμετοχή σε μάχη.
Δε φαίνεται να είχε εκτίμηση για το ημιαυτόματο πιστόλι Μ1911 και προτιμούσε να φέρει στην υπηρεσία δικές του επιλογές. Μάλιστα για διακριτική οπλοφορία είχε αγοράσει ιδιωτικά ένα Remington R51 στο ίδιο διαμέτρημα.
Οι δυό χαρακιές
Κατά την πρώτη εκστρατεία των ΗΠΑ “κατά της τρομοκρατίας” (την εισβολή στο Μεξικό για να καταστείλουν την επανάσταση του Πάντσο Βίλλα), ο υπίλαρχος Patton πήρε μαζί του ένα ιδιωτικά αγορασμένο περίστροφο Colt M1873 με κάνη 12cm. Έπαιρνε τα ίδια φυσίγγια με το υπηρεσιακό του όπλο.
Ξεχώριζε όμως γιατί έφερε διακοσμητικό σκάλισμα και το μέταλλο είχε υποστεί επινικέλωση, αποκτώντας ένα αστραφτερό, ασημί χρώμα.
Τη φανταχτερή εικόνα συμπλήρωναν δύο πλακίδια λαβής από ελεφαντόδοντο με χαραγμένα τα αρχικά “GSP”. Σε μία αψιμαχία εντός των συνόρων του Μεξικού, ο Patton πυροβόλησε δύο αντάρτες. Σκότωσε τον ένα και τραυμάτισε τον άλλο, ο οποίος κατέληξε μετά από ανταλλαγή πυρών με άλλους αμερικανούς στρατιώτες.
Ο νεκρός απιδείχτηκε πως ήταν ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Πάντσο Βίλλα. Έκτοτε, ο Patton προσέθεσε δύο χαρακιές στη δεξιά λαβή του περιστρόφου.
Το ίδιο όπλο τον συνόδευσε στη Γαλλία κατά τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Το προτιμούσε από το πολύ πιο σύγχρονο Μ1911, παρόλο που λόγω σχεδίασης το κουβαλούσε με μόνο 5 φυσίγγια στο βυκίο (ελλείψει μηχανισμού ασφάλειας, το Μ1873 έπρεπε να μεταφέρεται με τη σφύρα κατεβασμένη πάνω από μια κενή θαλάμη. Ειδάλλως υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να εκπυρσοκροτήσει από πτώση ή απότομο τράνταγμα.). Για κάποιο λόγο, θεωρούσε ότι το πιστόλι Μ1911 (που διέθετε δύο μηχανισμούς ασφάλειας και υπερτερούσε σε ταχύτητα επαναγέμισης) δεν ήταν τόσο ασφαλές όσο τα παλιά περίστροφα.
Το “μάγκνουμ”
Κάποια στιγμή μεταξύ του 1936 και του 1937 απέκτησε ένα περίστροφο Smth & Wesson μοντέλο Registered Magnum με σχετικά κοντή κάνη 9cm. Ήταν το πρώτο όπλο στο νέο, ισχυρό .357 Magnum. Του πρόσθεσε ίδια διακόσμηση, δηλαδή λαβές από λευκό ελεφαντόδοντο.
Το μετέφερε όπως και το παλιότερο .45 σε μία θήκη καουμπόϊκου στύλ από καφέ δέρμα και με φυσιγγιοθήκες στη ζώνη.
Αυτό το περίστροφο ήταν και η αφορμή για ένα από τα καλύτερα ανέκδοτα του πολέμου.
Ένας δημοσιογράφος ρώτησε το στρατηγό σχετικά με “το περίστροφο με τις λαβές από πέρλα” που κουβαλούσε στη ζώνη του. Ό Patton, γνωστός για την αθυροστομία του απάντησε: “Ελαφαντόδοντο. Οι λαβές είναι από ελεφαντόδοντο. Μόνο ένας νταβατζής σε πορνείο της Νέας Ορλεάνης θα κουβαλούσε πιστόλι με λαβές από πέρλα”.
Οπλοφορούσε μόνιμα
Υπάρχει άφθονο αρχειακό υλικό που δείχνει ότι ο στρατηγός σπάνια φορούσε και τα δύο περίστροφα ταυτόχρονα πάνω στη ζώνη του. Συνήθως μετέφερε το .45 όταν επισκεπτόταν μοναδες, για λόγους συμβολισμού και για να επιδείξει την προσκόλληση του στο ιππικό από το οποίο προερχόταν.
Η επίδειξη των “χαρακιών” ενθουσίαζε τους νεαρούς στρατιώτες στο μέτωπο. Το νεώτερο .357 ήταν χρησιμότερο ως όπλο αυτοάμυνας, έχοντας περισσότερη ισχύ, καλύτερη σκανδάλη και ταχύτερη επαναγέμιση.
Σύμφωνα με έναν τουλάχιστον βοηθό στο επιτελείο του, ο Patton δεν έβγαινε ποτέ από το κατάλυμμα του άοπλος.
“´Οταν ο στρατηγός φορούσε την πλουμιστή ζώνη του με τα φυσίγγια γύρω από τη μέση και το περίστροφο, πιθανότατα το Remington 51 ήταν κρυμμένο σε μια τσέπη του.
Αλλά και όταν φορούσε επίσημε στολή χωρίς πιστολοθήκη, το υπηρεσιακό πιστόλι M1908 (με το λεπτό προφίλ) κρυβόταν κάτω από το σακάκι σε μία εσωτερική θήκη”.
Δε θα έπρεπε να περιμένει κανείς κάτι λιγότερο από ένα επιδέξιο στρατηγιστή που συνδύαζε την ωμή βία με τον αιφνιδιασμό σε κάθε του σχέδιο!
www.bankingnews.gr
