Μάκης Μίτας: «Στους Ολυμπιακούς πιστεύω θα τα καταφέρω – Πάμε για τελικό»

Ο Μάκης Μίτας σήκωσε ψηλά την Ελληνική σημαία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκοποβολής! Επόμενος στόχος το Πανευρωπαϊκό και ακολουθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι. Ο «χρυσός» Πρωταθλητής μίλησε στο Newsbomb.gr και περιγράφει τα συναισθήματα από την πρώτη θέση στο βάθρο αλλά και τους επόμενους στόχους του. Ο αθλητής μοιράζεται την πιο όμορφη και την πιο δύσκολη στιγμή και μας καλωσορίζει στην καθημερινότητα ενός πρωταθλητή με οικογένεια.

Στην Μαριάννα Κρασανάκη

Ο Μάκης Μίτας όχι μόνο εξασφάλισε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 2024 αλλά έκανε όλη την Ελλάδα περήφανη κερδίζοντας την πρώτη θέση στον τελικό του σκιτ, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκοποβολής, στο Μπακού.

Ο Έλληνας πρωταθλητής κατέκτησε το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στην ιστορία των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων στο σκιτ.

Ο Μάκης Μίτας ανοίγει την καρδιά του στο Newsbomb.gr λίγες ώρες πριν πετάξει για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Κροατία. Μας μιλάει για τα συναισθήματά του μετά τη μεγάλη επιτυχία και την πρόκριση, τις δυσκολίες της σκοποβολής και περιγράφει τις στιγμές που θα θυμάται για πάντα στην αθλητική του πορεία. Ως οικογενειάρχης εξηγεί τις θυσίες που χρειάζεται να γίνονται στην καθημερινότητα ενώ στο τέλος ευχαριστεί όσους ανθρώπους και παράγοντες έχουν σταθεί όλα τα χρόνια στο πλευρό του.

Περίγραψέ μου τα συναισθήματά σου από την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Μπακού. Θεωρείς ότι το χρυσό ήρθε με άνεση ή υπήρξαν στιγμές που δεν ήσουν σίγουρος για μια θέση στο βάθρο;

Αισθάνομαι φανταστικά. Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος και ευτυχισμένος με αυτό το μετάλλιο. Όλοι οι κόποι τόσων χρόνων πραγματικά χαλάλι, αξιοποιήθηκαν. Το χρυσό σε παγκόσμιο είναι κάτι που πραγματικά λίγοι αθλητές σε όλα τα αγωνίσματα έχουν καταφέρει να κατακτήσουν. Ρίχνω με σκοποβολή 25 χρόνια και η μεγαλύτερη διάκριση ήταν στους αγώνες εφήβων. Θεωρώ ευλογία ένα χρυσό σε Παγκόσμιο, ένας αθλητής μπορεί να μην το πάρει ποτέ κι ας έχει κατακτήσει άλλα, σε άλλα πρωταθλήματα. Είναι υγεία.

Από ένα σημείο και μετά το ένιωθα ότι μπορώ να τα καταφέρω. Σε κάθε αγώνα ονειρεύομαι τον εαυτό μου στο βάθρο. Πολλές φορές δεν γίνεται, το πίστευα όμως πολύ. Ήταν ένας πολύ δύσκολος τελικός. Ο δυσκολότερος αγώνας που υπάρχει, περισσότερο και από τους Ολυμπιακούς γιατί έχεις να κάνεις με 150 αθλητές ενώ στην Ολυμπιάδα με 30. Σε μας ωστόσο είτε ήταν 150 είτε 180 με 200, θέλεις πολύ ένα μεγάλο νούμερο γιατί υπάρχει απίστευτος συναγωνισμός. Είμαι νούμερο 3 στην παγκόσμια κατάταξη. Στις 7 Σεπτεμβρίου πάω Πανευρωπαϊκό. Σκεφτείτε ότι από 123 μέχρι 125 ήταν πέντε αθλητές που έμειναν εκτός τελικού.

Πήρες την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς στο Παρίσι. Είναι η τρίτη φορά που συμμετέχεις στο πιο μεγάλο αθλητικό γεγονός. Ποιος είναι ο στόχος σου; Μια καλή θέση ή το μετάλλιο;

Πλέον αφού κατάφερα και κέρδισα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πάω και στην Ολυμπιάδα, πάω και Πανευρωπαϊκό. Πάω με τις καλύτερες προδιαγραφές. Έχω κάνει πολύ καλή προετοιμασία και στοχεύω για τελικό.

Η σκοποβολή είναι ένα άθλημα που δεν προτιμούν συχνά τα παιδιά όταν ξεκινάνε ένα άθλημα. Την σκοποβολή την επέλεγαν παιδιά που ασχολούνταν με το κυνήγι. Εσένα ποια ήταν η αφορμή για να αρχίσεις σκοποβολή;

Εγώ από πάρα πολύ μικρός πήγαινα για κυνήγι. Είχα την τύχη και την ευλογία να μένω κοντά στο σκοπευτήριο της Μαλακάσας. Ένας πολύ καλός φίλος του παππού μου, του είπε «φέρε και τον μικρό στο σκοπευτήριο» και το δοκίμασα. Ξετρελάθηκα. Με έκανε να ξετρελαθώ το ότι πρέπει να ελέγξω 100% το μυαλό, να έχω μια ισορροπία 100%. Μας γοητεύει το ότι δεν υπάρχει τίποτα το ίδιο κάθε φορά που βρισκόμαστε στον στόχο. Τα σκοπευτήρια είναι ανοιχτά, έχουμε να κάνουμε με τον καιρό, τη φωτεινότητα του ήλιου, τον αέρα. Άμα κάνει ζέστη ή κρύο δεν σταματάμε. Εκπαιδευόμαστε πάνω σε κάθε συνθήκη. Να τρέμουν τα χέρια όταν έχει κρύο. Δεν σταματάμε ποτέ. Ο αέρας δυσκολεύει πολύ τις τροχιές των πιάτων για εμάς στην προπόνηση. Κυνηγάω τις δύσκολες μέρες στην προπόνηση. Νικάς έτσι τον φόβο γιατί είναι τόσο πολλά αυτά που μπορεί να συμβούν. Πρέπει να μην σε νοιάζει τίποτα, μόνο ο στόχος σου.

Ποιες είναι οι δυσκολίες της σκοποβολής ως άθλημα;

Είναι ένα αγώνισμα που αν δεν το δοκιμάσει κανείς, δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι. Είναι δύσκολο τεχνικά. Υπάρχει μεγάλη επιβάρυνση από το κλώτσημα του όπλου στο σώμα. Επιβάρυνση υπάρχει και στον αυχένα, την πλάτη. Θέλει πολύ καλή φυσική κατάσταση.

Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σου; Χρειάζονται θυσίες για να φτάσεις στον στόχο σου;

Για να το καταφέρω οι θυσίες είναι απίστευτες. Σε σχέση με άλλα παιδιά αντιμετωπίζω πιο δύσκολα πράγματα, από την άποψη ότι έχω και οικογένεια. Δεν μπορώ να είμαι όλη μέρα εκεί, να κάνω γυμναστική, σκοπευτήριο… Με δίδυμα μωρά, είμαι πολύ τυχερός που η σύζυγός μου που ήταν στην ενόργανη και γνωρίζει, με στηρίζει. Οι γονείς βοηθάνε πολύ και έτσι υπάρχει μια ισορροπία από πίσω. Από την άλλη η οικογένεια είναι σημαντική για την ψυχολογία μας. Το κάνω όσο πιο επαγγελματικά μπορώ και δεν εργάζομαι αλλού.

Υπάρχουν κοπέλες στο άθλημα; Την προηγούμενη εβδομάδα μιλώντας με την Εμμανουέλα Κατζουράκη μάθαμε ότι πλέον ο χώρος της σκοποβολής καλωσορίζει περισσότερες γυναίκες, ενώ στο παρελθόν είχαμε να κάνουμε με ανδροκρατούμενο άθλημα.

Εγώ επειδή ξεκίνησα το 1998 πάντα υπήρχαν γυναίκες στον χώρο. Όχι πολλές, αλλά ήταν ένα ανδροκρατούμενο άθλημα. Αλλά γυναίκες πάντα υπήρχαν. Τα τελευταία χρόνια είναι λίγες οι γυναίκες που ασχολούνται. Είναι δύσκολο και επιβαρυντικό. Μια γυναίκα για να της αρέσει πρέπει να το θέλει πάρα πολύ. Στο Παγκόσμιο είναι πολύ δυνατές και πάρα πολύ καλές αθλήτριες.

Η πιο ωραία στιγμή μέχρι σήμερα στην σκοποβολή και η πιο δύσκολη, ποια είναι;

Η ομορφότερη στιγμή είναι όταν έκανα το παγκόσμιο ρεκόρ το 2012 στην Αριζόνα της Αμερικής που έκανα 125/125 και 150/150 πράγμα το οποίο έχουν καταφέρει παγκοσμίως μόνο πέντε άτομα σε όλο τον κόσμο! Το χρυσό στο παγκόσμιο είναι ο δυσκολότερος αγώνας. Η στιγμή που κέρδισα την πρόκριση στους Ολυμπιακούς είναι από τις πιο όμορφες στιγμές επίσης.

Όλες οι στιγμές είναι πιο δύσκολες. Στην Ολυμπιάδα στη Βραζιλία που ήταν η πρώτη μέρα, στον πρώτο γύρο δεν έριξα καλά και τη δεύτερη μέρα δεν είχα αποτυχημένη βολή. Από τις λίγες φορές που έκανα 50/50, πίστευα ότι θα τα καταφέρω. Τώρα πάω με πιο ήρεμο μυαλό, με θέληση για δουλειά και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω.

Τι είναι αυτό που θα ήθελες να ακουστεί προς τα έξω;

Θα ήθελα να πω ότι είναι ένα όμορφο αγώνισμα. Δεν είναι επικίνδυνο. Προτρέπω τον κόσμο να το δοκιμάσει. Υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι σαν τον μεγάλο Γιώργο Σαλαβαντάκη, τον προπονητή μου. Από το 1998 είναι πατέρας, φίλος, κολλητός, είναι τα πάντα. Ήμασταν συναθλητές και από το 2017 συνεργαζόμαστε και είναι ο προπονητής μου. Ήταν το όνειρό μας να πάμε μαζί Ολυμπιάδα και τα καταφέραμε να πάμε με αυτόν τον τρόπο. Ο Γιώργος έχει στην πλάτη του δύο Ολυμπιάδες. Θα καταφέρουμε το καλύτερο. Ευχαριστώ την Ομοσπονδία και την Ολυμπιακή, τον κύριο Σπύρο Καπράλο. Χωρίς εκείνον θα είχα σταματήσει την σκοποβολή, δεν θα ήταν εύκολο.

About Author